هوای اشکامو داری؟..

بچه که بودم

وقت هایی که خیلی دلم گرفته بود و بغض داشت خفه م میکرد،

بعد کلی تلاش برای نریختن اشکام..بعد کلی لرزش لبام و مقاومت کردن ..آخرش اشکام سرازیر میشد و بی صدا گریه میکردم ...عین یه بچه ای که تو این دنیای بزرگ تنهای تنهاست وهیچ پناهی نداره گریه میکردم...

امشب شدم مثل اون وقت ها .. شدم مثل یه بچه ی کوچیکِ بی پناه که مغلوب اشکاش شده و بی صدا أشک میریزه ...

خدایا میشه بگی تهِ این همه مقاومت چیه؟ تا کجا باید برم؟تا کجا؟